Rüyaları gerçekleştirmenin en iyi yolu uyanmaktır.

Bazen Tükenen Aşk Değil Sabırdır

Bazen tükenen aşk değil, sabırdır. Her türlü zorluğa karşı gelen ve her zaman olağandan daha fazlasını veren sabırdır yitip giden. Öyleyse, aralarında hayati ve sevecen bir bağ kuran, hatta gelecek planları yapan çiftler; kendi sabırlarını yitip bitirmeden nasıl yaşayabilirler?

Sabır, ilişkilerimizdeki temel bir unsurdur. Bugün, yarın ve gelecekte yapacağımız olası hataları affetmemizi sağlayıp, her şeyin daha iyi olacağına dair umutlarımızı biraz daha yeşertir.

Ancak zaman zaman, gerçeklik, biz daha neyin ne olduğunu anlayamadan, kendiliğinden acı sonuçlar ile ortaya çıkar. Artık sabrımız kalmadığında, kalbimiz yaşadıklarımızı öylesine sineye çekemez, daha önceden göremediğimiz tüm yüklerden kendimizi kurtarmamız gerekir.

İnsanlar sabretmenin bir erdem olduğunu söyler. Bununla birlikte, sabrımızın sınırlarının olduğunu bilmek gerekir. Bütün hayatımızı sabrederek yaşayamayız. Her gün hakkımızın yendiğini görerek rahat rahat yaşayamayız ve karşılıklı anlayış,, önem, sevgi ve kabullenme gibi temel insanı ihtiyaçlarımızın göz ardı edilmesine katlanamayız.

Evet, aşk, uzlaşı, özgür irade ve sabır gerektirir… ama bunun da bir sınırı vardır.

Aşkta, sabır dinginlik değildir

İnsanların, bekledikleri zaman kendileri için daha iyi fırsatların ortaya çıkacağı inancı ile, kendilerine mutluluk veren hisleri erteleme yetisidir sabır. 

Sabır, aynı zamanda kontrolümüzün olduğu ya da olmadığı hoş olmayan durumlara karşı tolerans gösterme yeteneği olarak da tanımlanabilir. 

Ancak bazen, sabır bir yükümlülük haline gelir. Belki de işler istediğimiz gibi gitmez ama elden ne gelir ki? O yüzden sabırlı olmakta yarar var. ‘Sevgilim bana neden böyle davranıyor hiç anlamıyorum. En iyisi beklemek, sabırlı olmak çünkü onu değiştiremem…’ 

Meselenin özü burda yatmaktadır. Herhangi bir durumu daha iyi analiz etmemize yardımcı olabileceği için, sabırlı olmayı birinci erdemimiz olarak seçebiliriz. Nasıl gözlem yapacağımızı ve bu gözlemlerimizi hayatımıza nasıl yansıtacağımızı sabır yolu ile öğreniriz.

Dolayısıyla, bu iç sürecimiz gerçeği gerçekten olduğu gibi görmemizi sağlamalıdır.

Ancak, sabırlı insan aynı zamanda pasif bir insan da değildir. Pasif bir insan, hoşgörüyü bir yaşam biçimine dönüştürüp, kendi iç dünyasının aslında ne kadar kırılgan olduğunu en nihayetinde kendi kendilerine öğrenene kadar istismar edilmeye izin verir. Bu, hayatta kimsenin yapmaması gereken bir şeydir.

Romantik bir ilişkiye başlandığı ve bu ilişkinin sürdürülmesi zamanı geldiğinde, sabır, ortaya çıkarılması gereken günlük yaşamın temel esaslarından biri haline gelir. Açıkça görülüyor ki, sevdiğimiz insanın her türlü yönünü, hal ve davranışını ya da gelenek ve göreneklerini çekici bulmamız için herhangi belirli bir neden yokken, böyle hissetsek bile mantıksız hareket etmemiz için de bir neden yoktur.

Sabırlı insanlarız çünkü sevginin gerektirdiği özellikler içerisinde sabretmek ve hoşgörülü davranmak da vardır. Her ilişkinin rayına oturmasının, görüşlerin karşılıklı olarak kabul görmesinin ve her bir bireyin ihtiyaçlarının anlaşılmasının gerçekleşmesi için de zaman gerektiğini biliyoruz.

Sabır karşılıklı olmalı ve neredeyse sanki bir fiziksel aktivite gibi her gün icra edilmelidir. “Sana saygı duyduğum ve seni sevdiğim için sabretmem gerekiyor. Çünkü seni yetişkin bir birey olarak kabul ediyor ve sevmenin hem farklılıklarımızı hem de ortak yanlarımızı takdir etmek olduğunu biliyorum.”

Bu durumda, sabırlı olmak aynı zamanda duygusal açıdan da netlik gerektirir. Sınırlarımızın nerede olduğunu ve ne tür durumların bir nevi sabrımızı test ettiğini bilmemiz gerekir.

Bencillik içeren talepler ile karşı karşıya kalındığında, pasif bir hal ve tutum içerisinde olmaya gerek yoktur. Eksikliğini hissettiğimiz şeylere gözümüzü kapamamalı ya da bu eksikliklerin verdiği acılara karşı duyarsız olmamalıyız. Hafife almak, hor görmek ve bunun gibi sonradan anlaşılan suistimal edilme durumlarının hepsi aşağılayıcı ve küçük düşürücü sözcüklerle açığa çıkar.

İşte bu noktada, sabır yetimiz işe koyulmalı ve gizlenen gerçekler gün yüzüne çıkarılmalıdır.

Sabrımız tükenince ne olur?

Sabrımız tükendiğinde, yerini hayal kırıklığı alır.

Artık bu noktadan sonra, sevgilimizle sorunu tartışmalı, tüm eksi ve artıları ile gün yüzüne çıkarmalı ve hissettiğimiz ya da istediğimiz ne varsa söylemeliyiz. Sorundan kaçmaya çalışmayın. Eğer bu ilişki bizim için bir şeyler ifade ediyorsa, tekrar mutlu günlere dönmek için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız.

Sonuçta, bir ilişkideki eksik yanları gidermek ve insana zarar veren kısımları geride bırakarak gelişim göstermek adına, her iki kişi de çaba sarf etmelidir. Şayet bir taraf diğerinden daha çok çabalıyor ve ötekinin yaptığı sadece mazeret üretmek oluyorsa, sabrın da bir sonu vardır ve o son, uçsuz bucaksız bir hayal kırıklığı ile sonuçlanır.

Sabretmek bekleme yeteneği değil, daha iyisini hak ettiğimizi anlama becerisidir.

Konsantrasyon, yapılan işe tüm dikkati vererek ve zihnin bütün algılarını açarak odaklanma eylemidir. Bireyin hayattan zevk alması, başarı dolu bir yaşam sürmesi ve kendini disipline etmesi konsantrasyonu ne kadar iyi sağladığıyla ilgilidir. Bununla birlikte günümüzde insanların yaşam kalitesini düşüren en büyük sorunlardan biri konsantrasyon eksikliğidir. Yapılan bilimsel araştırmalar neticesinde dikkat dağınıklığı diğer adıyla konsantrasyon eksikliğinin temel etkeni stres.

Kısır Döngü 

Beynimiz tehlike anında adrenalin salgılayarak vücudu stres durumunda tutar. Her ne kadar ilk anda adrenalin yüksek enerji ve tam odaklanma sağlasa da etkisi kısa sürede geçer. Stres halinin devam etmesi sonucu beyin bu defa kortizol hormonunu devreye sokar. Yoğun odaklanma sırasında beyinde prefontal korteks tam kapasite çalışır.

Böylece sağlıklı karar verme, odaklanma, başlanan işi bitirme ve çözüme ulaşma birey için daha kolay hale gelir. Ancak kortizolun vücutta sürekli olarak bulunması prefontal korteksin mekanizmasını bozar.  Bu bölüm doğru şekilde çalışmadığında kişinin algılama ve odaklanma kalitesi düşer. Birey bu durumda mantıklı kararlar veremez. Kısa süreli hafıza problemleri ve adaptasyon sorunu yaşar. 

Dikkat Dağınıklığı Belirtileri Neler?

Olmazsa olmazımız stres. Beyin stres anında normalden daha fazla enerji harcar. Kronik stres sonucunda zihinsel ve fiziksel yorgunluk oluşur. Sürekli yorgun düşen beyin odaklanmakta zorluk çeker. Bu yüzden birey uzun süre bir işle ilgilenemez. Başladığı işi bitirmekten kaçınır. Sık sık dalgınlık hali oluşur. Konsantrasyon eksikliği yaşayan kişi disiplini sağlayamaz. Günlük yaşamı düzensiz ve dağınık bir hal alır. Odaklanma sorunu yaşayan insan zihin meşguliyeti gerektiren işleri yerine getiremez ve sık sık dış çevreye yönelir. Durum böyle olunca da kuramadığı gibi sorumluluklarını da yerine getirmesi zorlaşır. Sonrasında ise kaygı artışı yaşanır.

Konsantrasyon eksikliğinin aktif faktörü olan stresi azaltarak daha kaliteli ve verimli yaşam sürmek bazı tekniklerle mümkün.

Stresi Nasıl Azaltabiliriz?

İşte stres ile başa çıkma yolları için bazı ipuçları;

• Düzenli ve dengeli beslenin. Beynin yenilenmesini destekleyen yiyecekler (ceviz, badem, fındık, omega3) tüketmelisiniz. Stres hormonu kortizolu baskılayan endorfin ve dopamini daha fazla üretmek için düzenli egsersiz alışkanlığı edinmelisiniz.
• Uykunuza özen gösterin. Beyin kendini uykuda onarır. Yenilenen dinç beyin yüksek konsantrasyon sağlar.
• Zamanınızı planlayın. Sorumlulukları zamanında tamamlayamama kişiyi yoğun kaygıya sürükler. Sürekli kaygı stresin kronikleşmesine sebep olur. Herbir göreviniz için zamanı dilimlere ayırın.  Zamanınızı planlamak yaşamınızın verimliliğini ve işleri tamamlama kabiliyetinizi arttır. Konu ile ilgili Zaman Yönetimi Eğitimi de alabilirsiniz.
• Hobi edinin. Zihninizi rahatlan hobilerle ilgilenmek egzersizle aynı etkileri gösterir. Beyin ilgi duyduğu meşgale üzerine daha çok odaklanır.  Böylece pratik yaparak konsantrasyonunuzu geliştirebilirsiniz.
• Teknoloji ile aranıza mesafe koyun. Teknolojik cihazlarla fazla vakit geçirmek maruz kalınan radyasyon miktarını arttırır. Radyasyon beyin hücrelerinin oluşumunu bozar ve beynin fonksiyonlarını kötü yönde etkiler. Bunun dışında çok fazla bilgi akışına maruz kalmak da zihninizi yorarak odaklanmanızı engeller.
• Çevrenizi düzenli ve havadar tutun. Dikkattinizin dağılmasını engellemek adına gerekli araç ve gereçler dışında her eşyayı kaldırın. Odanızı havalandırın. Bol oksijen beyne ihtiyacı olan enerjiyi sağlayarak dikkati arttırır.

Konsantrasyon eksikliği ile stres arasındaki ilişki nedir?

Konsantrasyon eksikliği ve stres arasındaki ilişki, stresin konsantrasyonu etkileyebilecek bir durum olarak tanımlanabilir. Stres, kişinin dikkatini dağıtabilir ve odaklanmasını engellediği için konsantrasyonu etkiler. Ayrıca, stres, depresyon ve ansiyete gibi diğer sağlık problemlerine de yol açabileceğinden, konsantrasyonu daha da zorlaştırabilir. Bununla birlikte, konsantrasyon problemleri, stresin de sebebi olabilir. Kişinin stresli ortamlarda konsantrasyonunu sürdürebilmesi zorlaşabilir ve bu da daha fazla stres yaratır.

Stresin konsantrasyon eksikliğine neden olabilecek etkenleri nelerdir?

1. Çoğu iş tekrar eden ve monoton bir şekilde yapılıyor olması.
2. Zaman kısıtlaması ve baskısı.
3. Çalışma ortamının çok fazla gürültülü ve/veya çok fazla dikkat dağıtıcı olması.
4. Çalışanın işinin niteliği ve doğasını anlamadığı ya da uygun görmediği.
5. İşte değişiklik olmaması.
6. Çalışanlar arasındaki çatışma veya çekişmeler.
7. İşin zorluk derecesinin çok yüksek olması.
8. Çalışanın işinin niteliğiyle ilgili yeterli bilgiye sahip olmaması.
9. Yüksek çalışma temponun sağlanması.
10. İşin gerektirdiği fiziksel veya zihinsel stres.

Konsantrasyon eksikliği ve stresin birlikte yönetiminde ne tür önlemler alınmalıdır?

1. Günlük aktivitelerin planlanması ve uygulanması: Günlük rutinlerinizi planlamak ve bunları sıkı bir şekilde uygulamak, stresi azaltmak ve konsantrasyonu arttırmak için önemlidir.

2. Uyku ve beslenme: Uyku ve beslenme, konsantrasyonunuzu arttırmak ve stresinizi azaltmak için önemlidir. Günlük uyku ve beslenme programınızı sağlıklı bir şekilde takip etmek, performansınızı arttıracak ve stresi azaltacaktır.

3. Meditasyon ve yoga: Meditasyon ve yoga, stresi azaltmak ve konsantrasyonu arttırmak için çok etkilidir. Bu egzersizleri yapmak, hafızanızı ve zihinsel performansınızı arttırmanıza yardımcı olacaktır.

4. Fiziksel aktivite: Fiziksel aktivite, stresi azaltmak ve konsantrasyonu arttırmak için önemlidir. Günlük düzenli egzersiz, konsantrasyonu arttıracak ve stresi azaltacaktır.

5. Sosyal etkinlikler: Sosyal etkinlikler, stresi azaltmak ve konsantrasyonu arttırmak için önemlidir. Sosyal etkinlikler, düşünmeyi ve öğrenmeyi kolaylaştıracak ve stresi azaltacaktır.

Konsantrasyon eksikliği ve stres arasındaki bağlantı nedir?

Konsantrasyon eksikliği ve stres arasındaki bağlantı, stresin konsantrasyonu etkileyebileceği anlamına gelir. Stres, insanların dikkatini dağıtmak, konsantre olmakta zorluk çekmek ve önemli detayları gözden kaçırmak gibi pek çok şeyde etkili olabilir. Oksitosin, seratonin ve adrenalin gibi hormonların stres düzeyleri etkileyebileceği, kişinin dikkatini ve konsantrasyonunu etkileyebileceği de bilinmektedir. Ayrıca stres, uyku ve çalışma alışkanlıklarını da etkileyebilir. Yüksek stres seviyeleri, konsantrasyonu azaltabilecek sonuçlar doğurabilir.

Konsantrasyon eksikliği ve stresin tedavisinde ne tür yöntemler kullanılır?

1. Meditasyon: Meditasyon, konsantrasyon eksikliği ve stresi azaltmak için oldukça etkili bir yöntemdir. Meditasyon, konsantrasyonu geliştirmek ve stresi azaltmak için kullanılabilen tekniklerden biri olup, bedenin ve ruhun arasındaki dengeyi sağlamaya yardımcı olur.

2. Doğa Yürüyüşü: Doğa yürüyüşleri, konsantrasyon eksikliği ve stresi azaltmak için harika bir yöntemdir. Doğa yürüyüşleri, yoğun çalışma ortamlarından uzaklaşıp, sakin bir ortamda doğa ile temas etmek için harika bir yoldur.

3. Yoga ve/veya Pilates: Yoga ve Pilates, konsantrasyon eksikliği ve stresi azaltmak için oldukça etkili yöntemlerdir. Yoga ve Pilates, beden ve ruhu bir araya getirip, konsantrasyonu ve stresi azaltmaya yardımcı olurlar.

4. Fiziksel Aktivite: Fiziksel aktivite, konsantrasyon eksikliği ve stresi azaltmak için etkili bir yöntemdir. Fiziksel aktivite, bedensel ve zihinsel sağlığınızı iyileştirmek için gereklidir ve stresi azaltmaya yardımcı olur.

5. Uyku: Uyku, konsantrasyon eksikliği ve stresi azaltmak için önemlidir. Uyku, zihinsel ve fiziksel sağlığınızı desteklemek için gereklidir ve stresi azaltmaya yardımcı olur.

Konsantrasyon eksikliği ve stresin önlenmesinde ne tür önlemler alınmalıdır?

1. Günlük rutinlerinizi takip edin. Günlük rutinlerinizi takip etmek, düzenli bir program izlemenizi sağlar ve daha konsantre olabileceğiniz bir ortam oluşturur.

2. Fiziksel aktivite yapın. Fiziksel aktivite, konsantrasyonunuzu arttırmak için önemlidir. Fiziksel aktivite, stresi azaltarak, konsantrasyonunuzu arttırmanıza yardımcı olur.

3. Uyku için zaman ayırın. Uyku, konsantrasyonunuzu arttırmak için çok önemlidir. Günlük rutininizde yeterli uyku almak, stresi azaltmanızı ve konsantrasyonunuzu arttırmanızı sağlayacaktır.

4. Beslenme alışkanlıklarınızı düzenleyin. Konsantrasyonunuzu arttırmak için, sağlıklı beslenme alışkanlıklarınızı düzenlemelisiniz. Enerji sağlayan, protein ve lif içeriği yüksek besinler tüketmeye özen gösterin.

5. Meditasyon yapın. Meditasyon, konsantrasyonunuzu arttırmak ve stresi azaltmak için çok faydalıdır. Günlük olarak meditasyon yaparak, konsantrasyonunuzu geliştirebilirsiniz.

Stres dikkat dağınıklığı yapar mı?

Stres ve Dikkat Dağınıklığı: Konsantrasyon Eksikliğinin Temel Etkeni. Konsantrasyon, yapılan işe tüm dikkati vererek ve zihnin bütün algılarını kullanarak odaklanma sürecidir. Ancak günümüzde insanların yaşam kalitesini düşüren en büyük sorunlardan biri konsantrasyon eksikliğidir. Peki, stres dikkat dağınıklığı yapar mı?

Stresin Beyindeki Etkileri: Bilimsel araştırmalar, dikkat dağınıklığı veya konsantrasyon eksikliğinin temel etkeninin stres olduğunu göstermektedir. Beynimiz tehlike anında adrenalin salgılayarak vücudu stres durumunda tutar. Adrenalinin etkisi kısa sürede geçse de, stres halinin devam etmesi sonucu beyin kortizol hormonunu devreye sokar.

Kortizol ve Prefontal Korteks: Yoğun odaklanma sırasında beyinde prefontal korteks tam kapasite çalışır ve sağlıklı karar verme, odaklanma, başlanan işi bitirme ve çözüme ulaşma birey için daha kolay hale gelir. Ancak kortizolun vücutta sürekli olarak bulunması prefontal korteksin mekanizmasını bozar ve kişinin algılama ve odaklanma kalitesi düşer. Bu durumda mantıklı kararlar veremez ve kısa süreli hafıza problemleri ile adaptasyon sorunu yaşar.

Zihinsel ve Fiziksel Yorgunluk: Beyin stres anında normalden daha fazla enerji harcar ve kronik stres sonucunda zihinsel ve fiziksel yorgunluk oluşur. Sürekli yorgun düşen beyin odaklanmakta zorluk çeker ve birey uzun süre bir işle ilgilenemez. Bu yüzden sık sık dalgınlık hali oluşur ve başladığı işi bitirmekten kaçınır.

Günlük Yaşamda Konsantrasyon Eksikliği: Konsantrasyon eksikliği yaşayan kişi disiplini sağlayamaz ve günlük yaşamı düzensizleşir. Odaklanma sorunu yaşayan insan zihin meşguliyeti gerektiren işleri yerine getiremez ve dış çevreye yönelir. Bu durumda sorumluluklarını yerine getirmesi zorlaşır ve kaygı artışı yaşanır.

Stresi Azaltarak Konsantrasyonu Arttırmak: Konsantrasyon eksikliğinin aktif faktörü olan stresi azaltarak daha kaliteli ve verimli yaşam sürmek bazı tekniklerle mümkündür. Stres yönetmek zor değil, sadece stresle başa çıkma yollarını öğrenmeli ve huzurlu yaşama odaklanmalıyız. Bu süreçte uzmanlar tarafından sunulan destek programlarına başvurarak sağlıklı bir yaşam sürdürülebilir.

Konsantrasyon bozukluğu belirtileri nelerdir?

Konsantrasyon ve Stres İlişkisi: Konsantrasyon, bireyin yapılan işe tüm dikkati vererek ve zihnin bütün algılarını açarak odaklanma eylemi olarak tanımlanır. Bu durum, hayattan zevk alınması, başarılı bir yaşam sürdürebilmek ve bireysel disipline sahip olma gibi önemli unsurlarla doğrudan ilişkilidir. Günümüzde yaşam kalitesini düşüren en büyük sorunlar arasında konsantrasyon eksikliği olduğu bilinmektedir. Bu noktada stres, konsantrasyon bozukluğunun temel etkeni olarak karşımıza çıkmaktadır.

Stresin Etkileri ve Kortizol Hormonu: Beynimiz, tehlike anında adrenalin salgılayarak vücudu stres durumunda tutar. İlk anda adrenalin yüksek enerji ve tam odaklanma sağlasa da, etkisi kısa sürede geçer ve stres halinin devam etmesi sonucu beyin kortizol hormonunu devreye sokar. Yoğun odaklanma sırasında beyinde prefrontal korteks tam kapasite çalışır, böylece sağlıklı karar verme, odaklanma, başlanan işi bitirme ve çözüme ulaşma daha kolay hale gelir. Ancak kortizolun sürekli olarak vücutta bulunması prefrontal korteksin mekanizmasını bozar. Bu durumda algılama ve odaklanma kalitesi azalır, mantıklı kararlar verilemez ve kısa süreli hafıza problemleri ile adaptasyon sorunları yaşanır.

Zihinsel ve Fiziksel Yorgunluk: Beyin stres anında normalden daha fazla enerji harcar ve bu durum kronik stres halinde zihinsel ve fiziksel yorgunluğa yol açar. Yorgun düşen beyin odaklanmakta zorluk çekmekte ve bireyi uzun süreli işle ilgilenemez hale getirir. Başlanan işler bitirilemez, sık dalgınlık halleri yaşanır ve konsantrasyon eksikliği yaşayan kişi günlük yaşamda disipline ulaşamaz.

Sorumluluklar ve Kaygı Artışı: Bu dağınık ve düzensiz yaşam sonucu, odaklanma sorunu yaşayan bireyler zihin meşguliyeti gerektiren işlerde başarılı olamaz ve sıkça dış çevreye yönelirler. Sorumluluklarını yerine getirmekte zorlanan bu bireyler, yaşamak zorunda oldukları kaygı artışı nedeniyle daha da zor durumlarla karşı karşıya kalır.

Stresi Azaltma Yöntemleri: Konsantrasyon bozukluğu yaşamamak ve stres düzeyini azaltarak daha verimli ve kaliteli bir yaşam sürdürebilmek için bazı teknikler kullanılabilir. Stres yönetimi ve korunma yollarıyla ilgili çeşitli kaynaklardan ücretsiz eğitimler almanız yeterli olacaktır. Önemli olan strese teslim olmamak ve huzurlu yaşamayı tercih etmektir.

Neden konsantre olamıyorum?

Konsantre olamamanın temel sebebi: Stres

Konsantrasyon eksikliği, günümüzde insanların yaşam kalitesini düşüren büyük sorunlardan biridir. Bilimsel araştırmalara göre dikkat dağınıklığı veya konsantrasyon eksikliğinin temel etkeni, stres olarak gösterilmektedir. Beynimiz, tehlike anında adrenalin salgılayarak vücudu stres durumunda tutar. Adrenalin, kısa süreliğine yüksek enerji ve odaklanma sağlasa da etkisi çabuk geçer ve stres halinin devam etmesi sonucu beyin, kortizol hormonunu devreye sokar.

Yoğun odaklanma sırasında beyinde prefontal korteks tam kapasite çalışır ve bu şekilde sağlıklı karar verme, odaklanma, başlanan işi bitirme ve çözüme ulaşma daha kolay hale gelir. Ancak kortizol, vücutta sürekli olarak bulunması durumunda prefontal korteksin mekanizmasını bozar. Bu durumda kişinin algılama ve odaklanma kalitesi düşer, mantıklı kararlar veremeyen birey kısa süreli hafıza problemleri ve adaptasyon sorunu yaşar.

Beynin enerji tüketimi ve odaklanma problemleri / Stres anında beyin, normalden daha fazla enerji harcar ve bu durum, kronik stres sonucunda zihinsel ve fiziksel yorgunluğa yol açar. Sürekli yorulan beyin, odaklanmakta zorluk çeker ve birey uzun süre bir işle ilgilenemez, başladığı işi bitirmekten kaçınır ve dalgınlık hali sıklıkla yaşanır.

Günlük yaşamda kadınsızınlar oluşabilir / Konsantrasyon eksikliği yaşayan kişide, disiplin sağlamak zorlaşır ve günlük yaşam düzensiz ve dağınık bir hale gelebilir. Odaklanma sorunu yaşayan insan, zihinsel meşguliyet gerektiren işleri yerine getiremez ve sık sık dış çevreye yönelir. Bu durum, sorumluluklarını yerine getirmeyi zorlaştırarak kaygı artışına neden olur.

Stres yönetimi teknikleri ile konsantrasyonun artırılması / Stresi azaltarak ve konsantrasyon eksikliğinin aktif faktörünü ele alarak, daha kaliteli ve verimli bir yaşam sürmek bazı tekniklerle mümkün olabilir. Stres yönetmek zor olmayıp, strese teslim olmamak ve huzurlu yaşamanın yollarını bilmek önemlidir. Bu doğrultuda, stresten korunma yollarını öğrenmek ve yaşamınızdaki stres seviyesini düşürerek konsantrasyonunuzu artırabilirsiniz.

Konsantrasyon eksikliğine sebep olan biyolojik mekanizmalar nelerdir?

Konsantrasyon Eksikliği ve Biyolojik Mekanizmalar

Konsantrasyon eksikliğine sebep olan biyolojik mekanizmalar incelendiğinde, stresin ve ilgili hormonların önemli bir rol oynadığı görülmektedir. Stres durumunda beynimiz adrenalin salgılar ve bu enerji ve odaklanmada kısa süreli bir artış sağlar. Ancak, sürekli stresle karşılaşan bireylerde beynin kortizol hormonu salgılaması ve buna bağlı olarak prefrontal korteksin mekanizmasının bozulması odaklanma ve konsantrasyon zorluğu yaratmaktadır.

Prefrontal Korteksin İşlevi ve Bozulması: Yoğun odaklanma sırasında prefrontal korteks beyinde tam kapasite çalışarak bireyin sağlıklı karar verme, odaklanma ve çözüme ulaşma süreçlerini kolaylaştırır. Fakat sürekli stres ve kortizol varlığı bu bölgeyi olumsuz etkileyerek algılama ve odaklanma becerilerini azaltır. Bu durum bireyin mantıklı karar verme, kısa süreli hafıza ve uyum sorunları yaşamasına neden olur.

Kronik Stres, Yorgunluk ve Odaklanma Zorluğu: Beynin stres anında normalden daha fazla enerji harcadığı bilinmektedir. Bu nedenle, kronik stres sonucu oluşan zihinsel ve fiziksel yorgunluk, beyinin odaklanma becerisini düşürerek işle ilgilenme süresini kısaltır, başladığı işi bitirmekten kaçar ve dalgınlık hali yaşar. Konsantrasyon eksikliğiyle mücadele eden bireylerin günlük yaşamları düzensiz ve dağınık bir hale gelir.

Strese Bağlı Sorunlarda Önleyici Uygulamalar: Konsantrasyon eksikliğinin temel faktörü olan stresi azaltarak daha kaliteli ve verimli yaşam sürmek için bazı teknikler ve önleyici uygulamalar mevcuttur. Stres yönetmeyi öğrenmek ve uygulamak, stresten korunma yollarını öğrenmek ve huzurlu yaşamak için uygun eğitim ve destek almak önemlidir. Sonuç olarak, strese bağlı hormonal değişikliklerin ve beyindeki mekanizmaların bozulmasının konsantrasyon eksikliğine yol açtığı görülmektedir. Özellikle kronik stresle başa çıkmayı öğrenmek ve odaklanma becerilerini artırmak konsantrasyonun kalitesini ve yaşamı daha verimli hale getirmeye yardımcı olacaktır.

Kortizol hormonunun artışının konsantrasyon üzerinde ne gibi etkileri vardır?

Kortizol Hormonunun Artışının Konsantrasyon Üzerindeki Etkileri:

Konsantrasyon, bireyin yaşam kalitesini artıran önemli bir beceridir. Ancak günümüzde yaşanan yoğun stres nedeniyle konsantrasyon eksikliği ciddi bir sorun haline gelmiştir. Peki stres ve kortizol hormonunun artışı konsantrasyon üzerinde ne gibi etkiler yaratır? Stres ve Konsantrasyon İlişkisi: Beyin, tehlike anında adrenalin salgılar ve bu sayede kısa süreli odaklanma artışı yaşanır. Ancak stres halinin devam etmesi sonucunda kortizol hormonu devreye girer ve prefontal korteksin fonksiyonlarını bozar. Bu durumda, kişinin algılama ve odaklanma kalitesi düşer, mantıklı kararlar veremez ve kısa süreli hafıza sorunları yaşar.

Zihinsel ve Fiziksel Yorgunluk: Kortizol hormonunun sürekli yüksek seviyede olması, beyinin normalden daha fazla enerji harcamasına neden olur. Kronik stres sonucunda zihinsel ve fiziksel yorgunluk meydana gelir. Bu durum, beyin odaklanmakta zorlanır ve kişi uzun süre bir işle ilgilenemez.

Disiplin ve Düzen Kaybı / Konsantrasyon eksikliği yaşayan bireyler, disiplini sağlayamaz ve günlük yaşamları düzensiz hale gelir. Zihin meşguliyeti gerektiren işleri yerine getiremeyen ve dış çevreye yönelen bu bireyler, sorumluluklarını yerine getirmekte zorlanır ve kaygı düzeyleri artar.

Konsantrasyonu Artırma Teknikleri / Konsantrasyon eksikliğinin önemli bir etkeni olan stresi azaltarak daha kaliteli ve verimli bir yaşam sürmek mümkündür. Bunun için öncelikle stres yönetim teknikleri öğrenilmeli, yaşamda düzen ve disiplin sağlanarak konsantrasyon becerisi geliştirilmelidir.

Sonuç olarak, kortizol hormonunun artışı, konsantrasyon ve genel yaşam kalitesi üzerinde olumsuz etkiler yaratmaktadır. Bu nedenle, stresle başa çıkma yollarını öğrenerek kortizol seviyelerini kontrol altına almak ve yaşam standartlarını artırmak hayati öneme sahiptir.

Beynimizin konsantrasyon seviyemiz üzerinde olumlu etkileri artırmak için neler yapmamız önerilir?

Beynimizin Konsantrasyon Seviyemiz Üzerinde Olumlu Etkileri Artırmak İçin Neler Yapmalıyız?

Konsantrasyon eksikliği, günümüzde yaşam kalitesini düşüren önemli sorunlardan biridir. Bilimsel araştırmalar, konsantrasyon eksikliğinin temel etkeninin stres olduğunu göstermektedir. Beynimiz tehlike anında adrenalin salgılayarak vücudu stres durumuna sokar ve bu durum, yoğun odaklanmanın gerçekleşmesi için gerekli olan prefrontal korteks mekanizmasını bozar. Bu bağlamda, beynimizin konsantrasyon seviyemiz üzerinde olumlu etkileri artırmak için stresi azaltmamız gerekmektedir.

Stresin Azaltılması ve Konsantrasyon Artışı / Stres yönetimi ve stresi azaltmayı başararak, konsantrasyon eksikliği yaşamanın önüne geçebiliriz. Stresi azaltarak beyinde prefontal korteks mekanizması daha iyi çalışır ve bu sayede odaklanma ve algılama kalitesi artar. Ayrıca, stres düzeyinin düşük olması, adaptasyon sorunları ve kısa süreli hafıza problemleri yaşanmasının önüne geçer.

Beyin Enerjisi ve Konsantrasyon / Beyin stres altındayken normalden daha fazla enerji harcar ve bu durum, zihinsel ve fiziksel yorgunluğa neden olur. Sürekli yorgun olan beyin ise odaklanmakta zorluk çeker ve çalışma verimliliği düşer. Stresi düşüren yöntemlerle, beynin enerji seviyesini dengede tutmak ve konsantrasyonu artırmak mümkündür.

Günlük yaşamda Konsantrasyon Artırıcı Alışkanlıklar / Konsantrasyon eksikliğinin üstesinden gelmek için günlük yaşamımızda düzenli ve disiplinli bir yaşam tarzı benimsememiz gerekmektedir. Odaklanma sorunu yaşayarak dikkatinin dağıldığı işlerden ziyade, zihin meşguliyetini azaltabilecek ve dış çevreye yönelmeye gerek bırakmayacak aktivitelerle yaşam kalitesi artırılabilir.

Sonuç olarak, beynimizin konsantrasyon seviyemiz üzerinde olumlu etkileri artırmak için stres yönetimine önem vererek ve yaşam tarzımızda düzenli ve disiplinli alışkanlıklara sahip olarak etkin bir şekilde çalışabiliriz. Bu sayede yaşam kalitemizi yükselterek daha başarılı ve verimli bir yaşam sürdürebiliriz.

Konsantrasyon bozukluğu yaşayan bir bireyde hangi davranışlar ve belirtiler gözlemlenir?

Konsantrasyon Eksikliğine Bağlı Görülen Davranışlar ve Belirtiler

Stresin Etkisi ve Prefontal Korteks / Konsantrasyon, bireyin yaşamında büyük öneme sahiptir ve yapılan işe yoğunlaşma, zihnin ve algıların tam anlamıyla devrede olması durumudur. Konsantrasyon bozukluğu yaşayan bireyin günlük yaşamında yaşadığı zorluklar ve stres, beynin prefontal korteks adını verdiğimiz bölümünün doğru şekilde çalışmasını engeller. Bu durumda, bireyin algılama ve odaklanma kalitesi düşer, mantıklı kararlar verememe problemleri yaşar ve adaptasyon sorunları ortaya çıkar.

Mental ve Fiziksel Yorgunluk / Stresli durumlar beynin daha fazla enerji harcamasına yol açar ve bu durum zamanla zihinsel ve fiziksel yorgunluğa neden olur. Sürekli yorgun düşen beyin, odaklanmada zorluk yaşar ve birey uzun süreli işlerle ilgilenememe problemleri yaşar. Başlanılan işleri bitirmeye yönelik isteksizlik ve dikkat dağınıklığı hali yaşanır.

Günlük Yaşamın Düzensizliği / Bir bireyde konsantrasyon eksikliği yaşandığında, günlük yaşam düzensiz ve dağınık bir hal alır. Odaklanma sorunu yaşayan insan, zihinsel ve fiziksel meşguliyet gerektiren işleri yerine getiremez ve dikkati sık sık dış çevreyle meşgul olmaya yönelir. Bu durum, bireyin sorumluluklarını yerine getirmekte zorlanmasına ve sonrasında kaygı düzeyinin artmasına neden olur.

Konsantrasyon Eksikliğini Azaltma Yöntemleri /Konsantrasyon eksikliği yaşayan bireyler için stresi azaltma ve daha kaliteli bir yaşam sürme yöntemleri bulunmaktad. Öncelikle stres yönetimi sağlamak ve doğru stratejilerle huzurlu yaşam önemlidir. Stresin azaltılması ve odaklanma problemlerinin üstesinden gelme konusunda bilinçli bir şekilde profesyonel yardım alınıp, öğrenme süreçlerine katılmak da yararlı olabilir.

Sonuç olarak, konsantrasyon eksikliğinin doğurduğu davranışsal ve zihinsel problemler; stresin etkisi ve prefrontal korteksin mekanizmasının bozulması, zihinsel ve fiziksel yorgunluk, günlük yaşamın düzensizleşmesi ve odaklanma sorunları olarak görülebilir. Bu sorunları çözmek adına stres yönetimi ve düzenli yaşama önem vermek önemli bir adım olabilir. Ayrıca, kelimenin tam anlamıyla profesyonel yardım alarak konsantrasyon eksikliğine yönelik uzman ve etkili çözüm önerileri sunulabilir

Konsantrasyon eksikliği olan bir kişinin yaşam kalitesini nasıl etkiler?

Konsantrasyon eksikliği, bireyin yaşam kalitesini önemli ölçüde etkiler. Henüz tam olarak belirlenemeyen konsantrasyon eksikliğinin çeşitli nedenleri olabilir, ancak stres, en yaygın ve belirgin etkenlerden biri olarak görülür. Stres, beyinde adrenalin ve kortizol hormonlarının salgılanmasını tetikler. Kısa vadeli olarak bu hormonlar, enerji seviyelerini yükseltir ve odaklanmayı artırır. Ancak uzun vadede, sürekli kortizol salgılanması beyin fonksiyonlarını olumsuz etkiler ve bireyin algılama ve odaklanma becerilerini azaltır. Bu durum, kişinin her türlü işlem yapabilme yeteneğini zayıflatır. İşini bitiremeyen, hafıza problemleri yaşayan ve sık sık dikkati dağılan bir birey, akademik veya profesyonel hayatta başarılı olmakta zorlanır. Ayrıca, kronik stres ve konsantrasyon eksikliği sonucunda ortaya çıkan mental ve fiziksel yorgunluk, bireyin günlük yaşamının düzensiz ve dağınık hale gelmesine neden olur.

Konsantrasyon eksikliği, ayrıca bireyin yaşam kalitesini sosyal anlamda da düşürür. Dış çevredeki etkenlere kolaylıkla dikkati dağılan ve zihinsel meşguliyet gerektiren işlemleri gerçekleştirmekte zorlanan birey, sosyal ilişkilerinde de sorunlar yaşayabilir. Üstlenilen sorumlulukların yerine getirilememesi, kişiyi daha fazla stres ve kaygıya sürükler.

Sonuç olarak, konsantrasyon eksikliği yaşam kalitesini düşüren bir faktördür ancak bu durum bazı tekniklerle yönetilebilir. Stresi azaltacak yöntemler öğrenmek, düzenli uyku ve egzersiz yapmak, doğru beslenme uygulamalarını takip etmek, konsantrasyon yeteneğini ve dolayısıyla yaşam kalitesini artırabilir. Unutulmamalıdır ki, konsantrasyon güçlükle edinilen bir beceri olabilir, ancak kişinin yaşamına işleyebileceği bir alışkanlık haline gelebilir.

Beynimizde odaklanma kapasitemizi artıran ve zayıflatan unsurlar nelerdir?

Odaklanma kapasitemizi etkileyen birincil faktör, strestir. Beyin, tehlike anında stres hormonları salgılar. Bu hormonlar, ilk etapta bizi daha iyi odaklanmaya hazırlar; ancak etkileri kısa süreli ve geçicidir. Stres durumu uzun süreli hale geldiğinde, beyinde kortizol hormonu salınır. Bu hormon, beynin prefrontal korteks bölgesinin tam kapasitede çalışmasını sağlar; doğru, mantıklı karar alma ve yoğun odaklanma gerektiren işlerde daha etkili olmayı sağlar. Ancak, sürekli kortizol salınımı beynin düzgün çalışmasını engeller. Prefrontal korteks, düzgün çalışmadığında, algılama ve odaklanma yeteneğimiz azalır. Mantıklı kararlar verme yetisi zayıflar, kısa süreli hafıza sorunları ve adaptasyon sorunları yaşanmaya başlar. Ayrıca sürekli stres durumu, beyinde enerjinin fazla harcanmasına ve dolayısıyla zihinsel ve fiziksel yorgunluk durumunun oluşmasına sebep olur. Bu durumda da odaklanma kabiliyeti azalır, işlere uzun süreli odaklanma yetisi zayıflar ve dikkat dağınıklığı yaşanır. Dolayısıyla, odaklanma yeteneğini artırmak ve azalmadan korumak için, stresi yönetme ve azaltma tekniklerinin uygulanması önemlidir. Bununla birlikte, odaklanma yeteneğini artırmada temel rol oynayan diğer faktörlerin de araştırılmasına ve bu faktörlere uygun stratejilerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır. Örneğin, uyku düzeni, beslenme alışkanlıkları, düzenli egzersiz yapma alışkanlığı, meditasyon ve mindfulness gibi tekniklerin de odaklanma yeteneğini güçlendiren etkileri bulunmaktadır. Bu noktada, bireylerin kendi yaşam tarzlarına, ihtiyaçlarına ve hedeflerine uygun bir strateji belirlemeleri ve bu doğrultuda eyleme geçmeleri gerekmektedir. Nitekim, yaşam kalitesini artırma, yaşamdan zevk alma, başarılı bir yaşam sürme ve kendini disipline etme yeteneğine sahip olmanın temel faktörlerinden biri, odaklanma yeteneğini koruyabilmektir. Bu bağlamda, beyinde odaklanma kapasitemizi artıran ve zayıflatan unsurları doğru bir şekilde anlama ve bu unsurların üzerinde etkili bir kontrol sağlama yeteneği, yaşam kalitemizi ve başarı seviyemizi belirleyen temel faktörlerden biri olarak kabul edilebilir.

IIENSTITU

Günümüz dünyası, insana dair pek çok sorgulamayı da beraberinde getirmektedir. Hüzün, ölüm kaygısı, mutluluk ve korku üzerine ilk dönem filozofları dahi düşüncelerini ortaya koymuşlar ve sağlık-mutluluk ilişkisi açısından kendi çağlarının dinamiklerini dillendirmişlerdir. Hatta kültür ve medeniyetler, bu dinamiklerin taşıyıcısı olmuştur ve olmaya da devam etmektedir. Toplumların en önemli değerleri, insanların hayata bakışı, yaşama biçimi, eski deyimle tarz-ı telakkileri, hayata yükledikleri anlamla birebir ilişkilidir. Günümüz psikiyatrları bugünkü tabloya günümüzün trajik problemleri nedeniyle “afet masası” şeklinde yaklaşırken Japonya’da öğrenci intiharları, Kuzey İskandinav ülkelerindeki ötanazi (yaşamı sonlandırma) hakkı, Amerika’da okullarda öğrencilere yönelik akran katliamları hepimizin malumudur. Yaklaşık 2000 yıl önce yaşayan Seneca bu durumu şöyle ifade ediyor: “Hafif acılar konuşur ama derin acılar dilsizdir.” Her tarafından ümitsizlik, mutsuzluk ve bencillik kokan bu olaylar, insan-mutluluk-sağlık ilişkisi açısından insanlığın iyi bir yerde durmadığını, samimi ve gerçekçi bir yaklaşımla arayışların şekillenmesi gerektiğini ortaya koymakta…

İhsan Fazlıoğlu’nun çok beğendiğim bir sözüyle konuya devam etmek gerekirse; “Sahici insanlar, sahici sorular sorarlar ve bu onlara sâdık ve müstakîm yollar açar.” Günümüz insanının belki de en büyük handikabı, ne istedikleri, neyi niçin yaptıkları ve hatta niçin yapamadıklarından başlayarak makul bir sorgulama içinde olamamaları gerçeğidir. Buna akademik dille “ontolojik felsefe” de diyebiliriz. Yani hayatın anlamı, nedenleri ve niçinleri üzerinde durmak, varlık amacımızı sorgulamak… Bunun sağlığa uyarlanmış şekilleri, “Niçin sağlık?” sorgulamasını da beraberinde getirmektedir. İnsan niçin sağlıklı olmalı ve bunu nasıl başarmalı?.. İnsanın biyo-psiko-sosyal bir varlık olduğu gerçeği insan sağlığına dair sorgulama alanlarımızı geniş bir yelpazede ele almak gerektiğini gösteriyor. WHO’nun (Dünya Sağlık Örgütü) insan sağlığına dair tanımı da bu yönde…

Maslow’un insana dair temel ihtiyaçlar piramidi beş temel unsura ihtiyacımız olduğunu söylüyor. Bunlardan bir tanesi yemek, içmek, cinsellik gibi insan bedenine ait ihtiyaçlar. Diğer dört başlık ise sevmek, sevilmek, saymak, sayılmak şeklinde özetleyebileceğimiz psikolojik doyum alanlarımız… 2018 verilerine göre 9 milyon kişinin yalnız yaşadığı İngiltere’de yalnızlık ve sosyal izolasyonla mücadele amacıyla kurulan ‘Yalnızlıktan Sorumlu Bakanlık’la hükümet, sivil toplum örgütleriyle çalışmalar yapmayı denemişti. Bu kişilerin kimisi yaşlı ve bakıma muhtaçtı kimisi ise depresyonla mücadele etmekteydi. TRT Haber’de “Yalnızlık öldürebiliyor” başlığıyla yayınlanan bu haberde konu ile ilgili raporda 18-34 yaşlarındaki genç engelli yetişkinlerin yüzde 85’i kendilerini yalnız hissederken 200 binden fazla 75 yaş üstü kişi bir aydan fazla süredir akraba ya da arkadaşlarıyla sohbet etmedikleri belirtiliyordu. Aynı habere göre de daha önce Birleşik Arap Emirlikleri’nde, Venezuela’da Mutluluk Bakanlığı kurulması şaşkınlık yaratmıştı. Hakeza günümüz insanının her türlü teknolojik gelişmeye, modern hayatın imkânlarından yararlanmasına rağmen yaşadığı büyük yalnızlık, son yıllarda duygu odaklı psikoterapilerin, en yeni psikoterapilerden birisi olarak psikiyatri mahfillerinde karşılık bulmasının gerekçesini de haklı çıkartır mahiyette. Nitekim yalnızlık ve ümitsizlik, geçmişe dayalı temelleri olduğu gibi geleceğe yönelik kaygıları da beraberinde getiriyor. 

Hatta bugün “karanlık empati” adı altında kavramsallaştırılan durumlar, adım adım nasıl kötülük yapılabileceğini, katillerin insan öldürmeyi nasıl bir bilinçle işlediklerini, insanın iyiliğe değil kötülüğe öykünen taraflarının nasıl ortaya çıktığını açıklamaya çalışan yaklaşımlar… Savaşlar ve toplu katliamlar, her geçen gün artan büyük göç konularına daha hiç girmedik… Tüm bu örneklerden yola çıkarak günümüzde insanlığın hiç de mutlu olmadığını, mutlu olduğunu zannedenlerin ise haz ve hızdan, teknolojiden beslenen bir zevkçilik içinde hayatlarına devam ettiklerini söyleyebiliriz. Hiç şüphesiz, hep böyle acı olaylardan bahsetmek, bu yazının ümidi aşılamak mantığına oldukça ters. Fakat büyük fotoğrafı doğru okumadan ve problemleri bütün çıplaklığıyla ortaya koymadan da gerçeklerle yüzleşmek mümkün görünmüyor. Nitekim insan ruhu, eskiden üçüncü sayfa haberlerinde verilen dram ve trajedilerin ana haber bültenlerinde izlenmesinden yorgun düştü diyebilirim. İnsanlık bu anlamda mağdur ve mazlum durumda. Biyolojik sağlık açısından genlerimize kadar bozulmaya yol açan GDO’lu ürünler, obezite ve beslenme problemlerinin önümüze koyduğu kalp, diyabet, yüksek tansiyon vb. sağlık sorunları, endüstriyel atıkların oluşturduğu yüksek hava kirliliği ve sera etkisinin yol açtığı iklim değişiklikleri, ekosisteme yaptığımız bencil ve nankörce müdahaleler, bir bumerang gibi insana tüm olumsuz etkileriyle geri dönüyor.

Şahsen bugün, moral-sağlık ilişkisinden yola çıkarak kanser hastasını bile ayağa kaldıran bir ümide, bir sevincin arkasından yaşanan huzura, güzel bir rüyanın ardından gelen manevi bir tınıya çok ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum. Bir tebessüm, tatlı bir söz, sertlikten uzak bir diyalog ve yüreklere insanca bir dokunuşun bizlere çok iyi geleceğini düşünüyorum. Kadim kültürümüzde bunun örneklerinin pek çok kaynakta ve örnek yaşanmışlıklarla var olduğunu biliyorum. Bugün bize düşen şey, bu hazineyi güncel kodlarla ifade etmek, yaşayarak yaşanılır kılmak ve insanlarla bölüşmek olmalı diye düşünüyorum.

İnsan sevgiyle mutlu olur, sevgiyle huzur bulur… Fransız yazar Madame De Scudery “İnsan sevmeye başladı mı yaşamaya da başlar.” der. Sevgi, kurumuş ağacı dahi yeşertecek sihirli bir dokunuştur. Barışın, huzurun, iyiliğin, güzelliğin, mutluluğun ortak adıdır… Nitekim Amerikalı yazar Willa Cather “Büyük sevginin olduğu yerde her zaman mucizeler vardır.” diyerek sevginin aşamayacağı hiçbir engel olmadığını belirtir. İnsanlığın sayısal artışına rağmen, fert olarak yalnızlaştığı ve yalnızlığın artık kâbusa döndüğü bir zaman dilimindeyiz… Sevgi ise yalnızlığın da ilacı… Bu dünyada yalnızlık duygusundan ve yalnızlık duygusunun verdiği kaygı ve korkulardan ancak sevgiyle kurtulmak mümkün. Günümüzün olumsuz şartları, insanların bu duygusunu çok hırpaladı, çok köreltti… Bu nedenle içinde olan sevgiye rağmen insan, sevgisiz kişi tepkisi veriyor… Belki de sevgisiz olduğuna inanıyor ki asıl tehlike burada. O nedenle bu zamanda sevgiyi hatırlatmak, insanlık adına çok büyük bir hizmet ve çok önemli bir ibadettir.
Yeryüzünde yaşanan tüm bu keşmekeş, kaygılar ve ümitsizlik, bize bugünlerde özellikle şu soruları sorduruyor:

“Varlık bilinci olmadan sağlık olur mu?” “Ruhen aç, kör, sağır ve topal iken bedenen sağlam olduğunu düşünmek, insanı insan kılmaya yeter mi?” “İnsanlık öldü mü?” kabilinden sözler bizim için bir şey ifade ediyor mu? “Ölmeden önce ölünüz.” tavsiyesi bizler için ne ifade ediyor? Erdem ve hikmetten yana bir derdimiz var mı? İnsan olduğunu hatırlamak ne anlama geliyor?
Hiç şüphesiz sağlığı herhangi bir şeyle kıyaslayıp bir tercihte bulunacak değiliz -Allah (c.c.) hepimize sağlık ve afiyet ihsan etsin- üstelik insan ve hayata dair bilinmezler ve sırlı kader, bizleri nereye sürükler, nelerle imtihan olunuruz, bilemeyiz. Üstelik sağlık da imtihanın ta kendisi olabilir. Öyleyse sevgisiz ve ruhsuz bir dünyada yaralı ve kırık kanatlarımızı saracak bir merhamet eli aramak, insan olmayı önemsemek anlamında bizi daha sağlıklı kılacaktır… Aksi halde medeni ve hür dünya (!) bize birey olmayı öğretirken “yalnız bir birey” olmanın da önüne geçemeyiz vesselam.

Dr. Fatih Yunus Özel

Aşkın aptal gibi davranmamıza neden olduğunu söylüyorlar. Gerçekten de bazen aşık olmamamız gereken kişilere aşık oluruz. Ya da sadece bir an süren aşk ilişkilerimiz olur. Bazen de karşılıksız aşkın acı tuzağına düşüyoruz. Dahası, bazı insanlar sayısız hayal kırıklıkları, yaralar ve başarısızlıklar nedeniyle kendilerini o kadar yorgun hissederler ki, bir daha asla sevmemeye yemin eder ve kalplerinin kapılarını sonsuza kadar kapatırlar. Ancak, aşkın beyinde yeşerdiği açıktır. Bu nedenle, sosyobiyolojik bir amacı vardır. Ve sadece türümüzün devamlılığını desteklemek için üreme amaçlarından bahsetmiyoruz. Aslında sevgi, yalnızca bir çift arasındaki klasik tutku bağıyla değil, birçok şekilde kendini gösterir.

Sevmek, varlığımız boyunca en çok ve en çeşitli şekillerde çekimlediğimiz fiildir. Bu derin, zenginleştirici ve sağlıklı duyguyu hissediyorsak, bunun nedeni anlaşılmaya değer bir dizi nedendir.

Diğer figürlerle bağlanma ilişkileri kurmaya programlandık. Hayatta kalmamızı ve refahımızı garanti ederler.

Biz sevmeye programlandık

Beyindeki sevgi mekanizmalarını anlamak, bir tür olarak kendimizi daha iyi anlamamızı sağlar. Örneğin, aşık olduğumuzda neden bu kadar enerji dolu hissettiğimizi veya ihanetin neden bu kadar acıttığını anlamamıza yardımcı olur. Ayrıca, işlevsiz ve sevgisiz ailelerde büyümenin neden ruh sağlığımız üzerinde sonuçları olabilir? Sevmek ve sevilmek (partnerler, arkadaşlar veya aileler tarafından) açlık veya susuzluk gibi biyolojik bir ihtiyaçtır. Bununla birlikte, hayatta kalma ihtiyacımız, bağlantı ihtiyacımızı aşıyor. Bu nedenle hayatta kalmak ve varlığını sürdürmek genellikle insan beyninin temel amacıdır.

Davranış bilimlerinde uzmanlaşmış bir psikiyatrist olan Stephanie Cacioppo, Wired for Love: A Neuroscientist’s Journey Through Romance adlı kitabı yazdı. İçinde, sadece sevmeye “programlandığımızı” değil, aynı zamanda bu duygunun hepimize amaç ve anlam veren bir gereklilik olduğunu iddia ediyor.

Sevgi, ilgi ve korunmaya ihtiyaç duymamız için bizi motive eder. Bu içgüdüsel duyguyu yaşadığımızda beynimiz 12 bölgeye kadar faaliyete geçer.

Bağlanma: temel bir ihtiyaç

Hayatta kalmamız büyük ölçüde bağlanmaya ve birbirimizle bağ kurma yeteneğimize bağlıdır. Bağlanma, psikoloji ve etoloji alanlarında karşılıklı ilgi, şefkat ve korumaya dayalı duygusal bağı tanımlar. Bu deneyim sadece bir çocuk ve ebeveynleri arasında ortaya çıkmaz. Ayrıca çiftler arasında ve hatta arkadaşlıklarda gelişir. Hayatımızda bir dizi önemli figüre sahip olmak stresi azaltır ve aidiyet duygumuzu geliştirir. Sadece sevginin aktığı değil, aynı zamanda öğrenme ve deneyimin de bize bilgelik verdiği türden ilişkilere sahip olduğumuzda kendimizi başkalarının bir parçası olarak hissederiz. Aslında, herhangi bir biçimdeki aşk, özen ve saygıyı içerir. Bunlar sosyal beynin iki temel direğidir.

İlişkiler bize anlam ve amaç verir

Dr. Cacioppo kitabında, Syracuse Üniversitesi’nin (ABD) yaptığı bir çalışmada da bahsedilen bir iddiada bulunuyor. Her ikisi de aşkın beyindeki dopaminerjik ödül devresini harekete geçirdiğini ileri sürerler. Ayrıca oksitosin, serotonin ve adrenalin salınımını artırır. Bu nörotransmitter seli, on iki beyin bölgesini harekete geçirerek içimizde çok sayıda ihtiyaç, motivasyon ve duyum yaratıyor. Yine de, aşkı yöneten bu karmaşık nörobiyolojik mekanizmaların aynı zamanda bize bir amaç vermesi amaçlanıyor. Partnerlerimizin ve ailelerimizin sevgisi, tıpkı arkadaşlıklar gibi varlığımıza anlam katar. Aslında bu derin ve çok yönlü duygu, bizi motive eden, hedefler koymaya ve her sabah neden kalkmaya değer olduğunu hatırlamaya davet eden sosyal bir yapıştırıcıdır.

İnsan olarak bizi geliştiren bir sosyal sözleşme

Sadece korunmuş hissetmek veya hayati anlamlar oluşturmak için değil, sevmeye programlandık. Aslında aşk, tüm biçimleriyle aynı zamanda bir toplumsal sözleşme biçimidir. Çiftler, aileler ve hatta arkadaş grupları küçük ortaklıklar gibidir. Başarılı ve tatmin edici olmak için hakkaniyete, adalete ve özene dayalı olması gereken türden bağlantılar bunlardır. Diğerlerini sevmek, istemek veya onlar için şefkat hissetmek, onlarla günlük olarak işbirliği yaptığımız anlamına gelir. Bu bilinçsiz sözleşme , sorunları ve zorlukları çözmemize, çocuk yetiştirmeyi paylaşmamıza, ekonomik destek bulmamıza ve hatta sosyal imajımızı oluşturmamıza olanak tanır.

Kim olduğumuz, günlük olarak etkileşimde bulunduğumuz insanlarla bağlantılıdır. Birbirimizi sevmek ve sevdiklerimizle ilgilenmek olağanüstü bir destek oluşturur. Toplumda daha fazla güvenlik ve esenlik içinde gezinmemizi sağlar. Bu destek, bizi neredeyse her zaman karmaşık olan ortamlarda ilerlemeye teşvik eden bir demirleme görevi görür.

Hepimizin önemsendiğini, sevildiğini ve saygı duyulduğunu hissetmeye ihtiyacımız var. Bu duygusal birleşme, sosyal varlıklar olarak gelişmemizi kolaylaştırır.

Sevgiyi hak etmek

İnsanların bizi hak ettiğimiz şekilde sevmelerini neden her zaman başaramadığımızı merak edebilirsiniz. Aslında bu, psiko-duygusal dokumuzdaki en büyük çarpıklıktır. Hem bir ironi hem de çok büyük bir trajedi. Sevmeye programlandık ama bazen çok seviliyoruz. Kendinizi bu tür bir durumda bulursanız ne yapabilirsiniz? İdeal olarak, kötü deneyimlerinize rağmen aşktan vazgeçmemeniz gerektiğini hatırlamalısınız. Örneğin, işlevsiz bir aile nedeniyle kötü bir çocukluk geçirmiş olmanızın, varlığınızı yönetmesi gerekmez. Ya da acı verici bir ilişki, bir daha aşık olmanız için kapıyı kapatman gerektiği anlamına gelmez.

Kalbinizin kapısını kapatmayın. Unutmayın, sevginin birçok şekli vardır. İyi arkadaşlar, iyiliğiniz için çok gerekli olan günlük desteği de oluşturabilirler. Shakespeare’in dediği gibi, “Aşk yağmurdan sonra güneş ışığı gibi rahatlatır”. Ondan kaçmayın. 

Psikolog Valeria Sabater

İyimser olmak, hayatın zorluklarıyla baş etmemize yardım eden oldukça faydalı bir özelliktir. Ancak iyimser olmak yetmez Ne iyimserliğin ne de kötümserliğin fazlası arzulanan bir şey değildir. Modern toplumda ise neşenin diktatörlüğünü kabullenmemek ayıplanıyor. Bu makalede, mutluluğun diktatör gibi üzerime çökmesiyle mutluluk da dahil farklı duyguların demokratik bir şekilde birlikte var olmasını nasıl ayırt edebileceğimizi anlamaya çalışacağız.

“Hayatta mutluluk demek, her zaman yapacak bir şeye, sevecek birine ve bekleyecek bir şeye sahip olmaktır.”

– Thomas Chalmers

Mutluluk ve reklamcılık

Mutluluk, bize reklamlarla dayatılan bir üründür. Bize, mutlu olmak için, satın almamız gereken şeyleri, yapmamız gerekenleri, okumamız gereken kişisel gelişim kitaplarının neler olduğunu söyler. Dergilerde yalnızca mutlu, sağlıklı ve güzel insanları görürüz ve hepsi de başarılıdır. Güzel, mutlu ve her daim gülen o insanlar kendimizi kötü hissetmemize sebep olur. Daha mutlu olmak için onların tavsiye ettikleri şeyleri yapmaya ve satın almaya hazır hale geliriz.

“Benim mutluluğum sahip olduklarıma şükretmek ve sahip olmadıklarımı haddinden fazla istememektir.”

– Leon Tolstoy

En doğru denge nasıl sağlanır? Sadece ihtiyacımız olan ve hem maddi durumumuza, hem de karakterimize uygun olan şeyleri satın almalıyız. Yeterince iyi olmadığımızı kulağımıza fısıldayıp duran tüm mesajlara rağmen kendimizi mutlu etmesini bilmeliyiz. “Güzellik”le ilgili bu sağlıksız mesajların çoğu anoreksi (iştahsızlık) ve bulimia (doymama hastalığı) gibi hastalıkların ortaya çıkmasına sebep oldu. Yarattığımız mutluluk modelinin böyle şeylere sebep olmasına izin vermeyelim. Hayatlarımızı doğal bir şekilde yaşayalım.

Mutluluk, hiçbir sorununuzun olmaması demek değildir

Mutluluk, içinde bulunduğumuz koşullar ne olursa olsun her zaman bize hayat verebilen bir durum, bir akış, bir andır. Mutlu anların yalnızca ideal koşullarda ortaya çıkacağını düşünmek, yağmurluğunu bir günün güzelliğini göz ardı etmek demektir. Tüm kasvetine ve griliğine rağmen sakinleştiricidir. Ne zaman mutlu bir an yaşayacağınızı ya da ne zaman istenmeyen bir durumun mutlu bir ana dönüşeceğini bilemezsiniz. Kesin olan şudur, her şeye açık olmak pozitif bir şeyi kaçırmamamız için bize yardımcı olacaktır.

Tüm duyguları kabullenme sonucu doğan mutluluk

Bugünlerde, duygularımıza bir teşhis koymaya hiç olmadığı kadar meraklıyız. Eğer olumsuz duygular içindeysek, üzgünsek bunun çekilmez bir şey olduğunu düşünüyor, varlığımızla bu duygular arasındaki bağı hemen koparmak istiyoruz. Eğer mutlu hissediyorsak, bir duygunun ana özelliğini göz ardı ederek, onu daha fazla teşvik edip sonunu yorgunluğa vardırmak istiyoruz: genellikle yoğun ve aynı zamanda geçici oluyor.

Beynimizin olumlu duyguları depolamasını ve negatif duyguları defetmesini istiyoruz. Peki o zaman mutluluk veren bir durumla olumsuz bir durumu birbirinden ayırt etmeyi nasıl becereceğiz? Eğer negatif anılarımızı hatırlamıyor olsaydık hayatta kalma savaşımız nasıl sonuçlanmış olurdu? Tür olarak ve şu anda insanlar olarak nasıl evrimleşebilirdik? Kendimizi, farklı duygulara uyum sağlayabilen karmaşık insanlar olarak görmeliyiz. Tüm duyguların bize gelmesine izin verip onları kucaklamak hayatı eksiksiz yaşamanın tek yoludur.

Amaçsız, zorlama mutluluk çaresizliktir 

İçinde bağlılık ve fedakarlık olmayan hiçbir mücadele ya da hayal yoktur. Ancak, bazen, eğer hayalimiz bizi heyecanlandırıyor ve motive ediyorsa, onu yolun bir parçası olarak görürüz. Buna rağmen, daha büyük bir amacı gerçekleştirmek için önem verdiğimiz belli şeyleri arkamızda bırakmak zorunda değiliz. Elbette geçmemiz gereken bir sınav için akşam parti yapmaktan vazgeçmek çok mantıklıdır. Bu tür bir vazgeçiş bizi bunaltmaz. Ancak sevdiklerimizle geçireceğimiz zamandan vazgeçmek hem korku duymamıza hem de huzursuz hissetmemize sebep olur.

“Mutluluk sevdiğin şeyi yapmak değil yaptığın şeyi sevmektir.”

– Jean Paul Sartre

Her zaman mutlu olmaya karar verip bu sebeple bizi zorlayacağını bildiğimiz hedeflerin peşinden gitmekten vazgeçebiliriz. Ancak, takıntılı bir şekilde mutluluğu kovalamak, her zaman iyi hissetmek istemek, akıl sağlığımızın yerinde olmasıyla eş değer değildir. Bir insanın hayatında, stres, hayal kırıklığı ve belirsizliğin olmasına da ihtiyacı vardır. İyi hissetmek, bizi duygularımızı kaybetmeye kadar götürebilecek bir kültürel normdur. Bir umudu olan, bir amaç için çabalayan biri, mutluluğu vazgeçilmez bir unsur olarak gören birine göre, daha fazla sorunla baş edebilir. Mutluluğu vazgeçilmez bir unsur olarak gören biri, sürekli mutlu olmak istediği için hayatın özünü ve anlamını çoktan yitirmiştir.

Hayat bir görev değildir, mutluluk da bir yükümlülük değildir.

İlginç bir şekilde, gizemin ve şüphenin kraliçesi Agatha Christie’nin söylediği en harika söz, gizem ve şüpheyle ilgili değildir. Ünlü yazar, “Bir insanın başına gelebilecek en talihli şey mutlu bir çocukluktur,” demiştir. Bu nedenle bu yazıda, mutluluk kavanozunun hem yaşlıları hem de gençleri nasıl mutlu edebileceğini size anlatacağız.

Her zaman olumlu düşünmek kolay değildir, genelde olumsuz düşünmeye meyilli olan yetişkinler bu konuda özellikle zorlanırlar. Görünüşe bakılırsa olumlu düşünmeyi en iyi gerçekleştiren çocuklardır. Oyunlarıyla, gülmeleriyle ve eğlenmek istemeleriyle olumlu düşünmenin en doğal halini onlarda görürüz. 

Olumlu bir tavır takınmak

Çalışmalar, olumlu düşünmenin tüm engelleri aşmak için en güçlü silahlardan biri olduğunu tekrar ve tekrar gösterdi. Bu nedenle çocukları olumlu düşünmeye teşvik etmek ve bu şekilde gelişmelerini sağlamak çok önemlidir. Bu tutuma sahip olmaları, hayattaki en büyük kazançları olacaktır. Bunu başardıkları zaman gelecekleri için daha umutlu olacaklar.

“Çocuklar, dünyadaki en önemli kaynaktır, gelecek için en büyük umuttur.”

– John Fitzgerald Kennedy

Mutluluk kavanozu tekniği bir oyun olarak tarif edilebilir. Çocukların doğal olarak sahip olduğu olumlu tutumları teşvik etmektedir, olumlu olmayan çocukları da bu yöne kaydırmayı hedefler.

Çocuklar düşündüğünüz kadar baskı altında değildir, ve birçoğu pozitif tavırlar içinde sorunlarla mücadele edebilir ve onlara çözümler bulabilir.

Mutluluk kavanozu tekniği nasıl çalışır?

Bu teknik, problemleri olumlu düşünerek nasıl çözebileceklerini insanlara öğretmeye çalışır. Buradan yola çıkarak, ünlü felsefeci Elsa Punset bu oyunu ortaya çıkarmıştır. Bu oyun aile olarak ve arkadaş grubu olarak oynanabilir. Oyuna katılan herkes, hacmi yeterli olabilecek cam bir kavanozu seçer ve onu mutluluk kavanozu yapar. Seçilen kavanoz, herkesin görebileceği şekilde işaretlenir ve evin görünür bir köşesine kaldırılır. Her gün herkes, son 24 saatte başına gelen en iyi şeyi bir kağıda yazar.

Gün içinde başınıza gelen çok basit olaylardan bahsediyoruz. Mesela aldığınız iyi bir not, lezzetli bir yiyecek, beklediğinizden daha iyi geçen herhangi bir şey ya da biriyle karşılaşmanız gibi son derece basit olaylar. Herkes yazdığı kağıdı katlar ve kavanozun içine atar. İster inanın ister inanmayın, beyniniz bu küçük mesajları kaydedecektir. Sonrasında ise her altı ayda bir, muhtemelen ağzına kadar dolmuş olan bu kavanozular açılır. Kağıtlar çıkarılır ve bu süre boyunca yaşanan tüm pozitif olaylar sesli bir şekilde okunmaya başlanır. 

Mutluluk kavanozu tekniği: peki bu tekniğin amacı nedir?

Peki bu mutluluk kavanozu tekniğinin amacı nedir? Bu oyun sadece sade bir fikirden ibaret değildir. İnsan beyninin sürekli olarak öğrenmeye açık olduğunu biliyoruz. Ve bunu klasik olan deneme yanılma yöntemi ile yapıyor. 

Çok temel bir teknik olabilir, ancak küçük bir çocukken sizi yüksek bir sandalyeye oturttukları zamandan beri bu tekniğe aşinasınız. Oyuncaklarınızı yere attığınızda onların başına neler geldiğini bu şekilde öğrendiniz.

Olumlu bir tavır takınmanın, olumsuz durumları avantajlı bir hale getirdiği bilinen bir gerçektir. Bunu başarmak göründüğü kadar kolay değildir ancak böyle bir tutuma sahip olmak problemleri fırsatlara çevirme ihtimalini size sağlayabilir.

Bu nedenle bu teknik şu durumları meydana getirir:

• Çocuklar günün sonunda başlarına gelen tüm güzel şeyleri yansıtmayı öğrenirler. Bazen daha çok dürtüsel hareket edip sabırsız görünebilirler, bazen her şeyin korkunç olduğuna inanırlar. Bu teknik, bu şekilde düşünmelerinin yanlış olduğunu onlara gösterir.
• Küçük şeyleri takdir etmeyi öğrenirler. Bir öpücük, kucak veya güzel bir söz… Gün içinde herkesin başına gelen iyi şeyler mutlaka vardır, ancak onları fark edebilmek için her zaman gerekli tavır ve yatkınlığa sahip olamıyorsunuz. Bu yaşanan olumlu hadiseleri hissetmeniz ve onlardan zevk almak gerekir. Bu fark edemediğiniz olumlu şeyleri beyninize sabitleyerek, bu anlamdaki tutumunuzu değiştirmiş olacaksınız.
• Bütün üyeler ve özellikle çocuklar, zamanla büyük problemleri daha küçüklerinden ayırt edebilmeyi öğrenmiş olacaklardır.
• Bu teknik herkese, özellikle gençlere minnettar olmayı öğretmek için oldukça yardımcı bir tekniktir.
• Ayrıca aile ve grup içindeki iletişimi geliştirmek için de harika bir yoldur.

Psikolog Gema Sánchez Cuevas

Savanna Mutluluk Teorisi, İngiliz Psikoloji Dergisinde yayınlanan bir bilimsel araştırmadan çıkarılan sonuçlardan ortaya çıktı. Henüz yeterince kavramsallaştırılmamış olmasına rağmen, ilginç bir yaklaşımı temsil etmektedir. Her şey bir grup araştırmacının mutluluk hakkında kapsamlı bir anket yaptığında başladı. Mutluluğun insanların yaşadığı çevre ile ilgili olup olmadığını belirlemek istediler. Kırsal ortamlarda yaşayanların yaşadığı mutluluk derecesini kent ortamlarında yaşayanlarla karşılaştırmaya koyuldular. Araştırmada ayrıca görüşülen kişilerden demografik ve IQ verileri toplandı. Toplamda, 18-28 yaş arası 15.000 yetişkin araştırıldı. Bir sonuç Savanna Mutluluk Teorisi idi. İlk sonuçlardan biri ve aynı zamanda en şaşırtıcı olanlardan biri, IQ ve tercih edilen yaşam çevresi arasındaki ilişki ile ilgilidir. Araştırmaya göre, daha akıllı insanlar kentsel çevrelerde yaşamayı tercih ediyor. Öte yandan, düşük IQ’lu olanlar kırsal alanlara özel bir ilgisi var.

Buldukları cevap, beynimizin atalarımızdan kalan bir mirasıydı. Bu bizi kırsal ortamlara (veya savanlara) yöneltiyor – çünkü başa çıkmak daha kolay. Ancak beynimiz gelişti ve daha fazla stresli olmasına rağmen, yüksek nüfus yoğunluğuna sahip ortamlara uyum sağlamaya başladı. Daha yüksek IQ’lu insanlar bu şartlarda daha iyi başa çıkabilir. Aslında orada çok fazla fırsat da buluyorlar.

Yalnızlık, anahtar faktör

Anket ayrıca katılımcıların ilişkilerinin niceliğini ve kalitesini sordu. Veriler başka ilginç bir desen gösterdi. Daha yüksek IQlu insanların daha az sosyal etkileşim ile daha mutlu hissettiklerini söyledi. Fakat daha düşük IQ’lu insanlar için tam tersi olur: sahip oldukları daha fazla sosyal etkileşim, daha mutlular. Benzer şekilde, araştırmacılar daha yüksek IQ’lu olanların aslında kent stresini daha başarılı bir şekilde ele almak için bir mekanizma kullandığını açıkladı. Uyaranların sayısını azaltmanın yollarından biri, diğerleriyle olan ilişkilerini sınırlamaktır. Bu onların stresten kaçınmasına yardımcı olur ve uzun vadeli projelere yatırım yapmalarına daha fazla zaman tanır. Daha düşük IQ’lu olanlar sıklıkla başkalarıyla etkileşimde bulunabileceklerinde daha mutlu olurlar.

Savanna mutluluk teorisinin geçerliliği

Özetle, Savanna Mutluluk Teorisi’nin önerdiği şey, en zeki olanların daha şehirli ve yalnız olmalarıdır. Ve daha düşük IQ’lu olanlar daha sosyal, kırılgan ve kırsal çevreye bağlılar. Birincisi kötü bir ortamda yalnız olmayı tercih ederken, ikincisi yalnızlıktan çok az tatmin buluyor. Ancak, tüm bu ağırlığı, bu teorinin ardına atmak biraz aceleci davranılmış gibi olabilir. Her ne kadar çok kapsamlı bir çalışmaya dayanıyor ve bazı yeni fikirler sunuyor olsa da, daha fazlasına ihtiyaç var. Tek bir çalışma temelinde katı bir teori oluşturulamaz, ancak kapsamlı ve teknik bir teori olabilir.

IQ’ye bu kadar önem vermeleri de çok sürdürülebilir görünmemektedir. Gerçek şu ki, zekanın ölçülmesi hala tartışmalı bir konudur. Örneğin, tarih boyunca hem “grefli dahiler” hem de “yalnız dahi”leri görürüz. Mozart, eskiden birinciliğe aitti ve ikincilik Beethoven’e aitti. Demek istediğimiz yapılan her çalışma yeni şeyler ortaya çıkarabilir ve eski araştırmaların geçerliliğini yitirmesine yol açabilir. Sonuçta akıl akıldan üstündür sözünü unutmamak lazım. Yine de, çalışma ilginç ve birçok yeni gelişmeye ve teoriye yol açacağından emin olabiliriz.

Psikolog Gema Sánchez Cuevas

Yalnız olma arzusu ve aynı zamanda aşkı da bulmak aslında kesinlikle mümkün. Çünkü aşk, bir şekilde yalnız hayatı seven insanların da özlemini duyduğu bir şey. Yalnız yaşamayı sevenler, ne tür bir ilişki istediklerini ve partnerlerinden ne beklediklerini çok iyi biliyorlar. “Mükemmel” kişiyi bulmanın onlar için bu kadar zor olmasının nedeni belki de bu olabilir.

Yalnız kalmak ve aşkı bulmak mümkün mü? Yalnız olanlar genellikle uyumsuz, günümüz sosyal dünyasının yabancısı ve utangaç kişilermiş gibi yanlış algılanırlar. Hatta, bu insanlar, hiç kimsenin tam olarak anlayamadığı “tuhaf” kişiler olarak da etiketlenebiliyorlar. Yalnızlıktan zevk alan bir kişinin, insanlarla ilişki içerisinde olmaktan hoşlanmıyor olmak gibi bir zorunluluğu olmayacağından, bunların hepsi birer efsaneden ibaret. Aslında, bu yalnız olma sevdalıları, önlerine doğru fırsat çıktığında, aşktan vazgeçmek istemezler.

Evet, bu tespit, ilk bakışta kulağa karmaşık ve hatta çelişkili geliyor. Bu tarz bir kişinin seçebileceği türden bir yalnızlık, genellikle oldukça karakteristik ve belirgin özellikleri olan bir yaşam tarzını işaret edecektir. Kuralların veya anlaşmaların olmadığı bir dünya gibi de düşünebiliriz bu konsepti. Evleri tamamen kendilerine ait olan bu insanlar, orada olabilecek tüm faaliyetler ve işler üzerinde tam bir kontrole sahiptirler. Yalnız bir kişi, resmi bağlara ihtiyaç duymaz ve başkalarının taahhütlerinin bir parçası olmayı da pek fazla umursamaz.

Öyleyse gerçek, otantik ve kalıcı aşkı bulmak konusundaki bir arzuyla bu kişilik yapılarını nasıl bir arada tutabilirler? Bu konuda uygulanagelen bazı stratejiler mevcut. Ancak, öncelikle, harekete geçmelerine ve bu benzersiz evrenlerinde misafir edebilecekleri kişiyi bulmalarına olanak tanıyacak bir dizi boyutu açıklığa kavuşturmalıyız. Bunun nedenini şöyle açıklayabiliriz; Arthur Schopenhauer’in de işaret ettiği gibi, yalnız kalmak, tüm büyük beyinlerin kaderi. Hayatı aynı şekilde ve seviyede hisseden birini bulmak, şüphesiz birinin başına gelebilecek en iyi şey.

“Yalnız olma durumu bana hiç doğru gelmedi; bazen iyi geldiği oldu ama asla doğru gelmedi.”

– Charles Bukowski

Yalnız olma ve aşkı bulma

Genellikle “yalnız kurt” olarak adlandırılan bu tür bir profil, başarısız bir benzetme olarak da görülebilir, çünkü kurtlar aslında sürü halinde yaşar ve oldukça sosyal hayvanlardır. Yalnız olanlar, zehirli yüzgeçleriyle kendisine yaklaşan herkese saldırabilecek ve aslında büyüleyici bir deniz canlısı olan aslan balığı veya ayılar ve koalalar gibi hayvanlar. Gördüğünüz gibi, doğada da çok sayıda yalnızlık öyküsü bulunuyor. Bununla birlikte, bu durumun istisnası da, yalnız bir kişinin halihazırda sosyal bir ortama entegre olmuş ve ortalama yaşantı tarzı olarak, bu iki alan arasında geçiş yapmayı öğrenmiş olması.

Gruplar arasında etkili bir şekilde hareket edebilseler bile, bu tür insanlar mümkün olan en kısa sürede kendi barınaklarına geri dönerler. Bunun nedeni, yalnızlık konusunda gönüllü olmaları ve böylelikle zarar görmeme garantisine sahip olmaları. Bunun yerine, yalnızlık, onların hayatını dengeler ve zenginleştirir. Ancak yalnızlar yeni arkadaşlıklardan veya romantik ilişkilerden de vazgeçmezler. Bunun temel nedeni, aşık olmanın, istisnasız herkesi memnun etmesi ve heyecanlandırması. Peki, bu durumda, yalnız yaşarken de aşkı nasıl bulabilirsiniz? İşte dikkate alınması gereken bazı stratejiler.

Bir partner istemek mi yoksa bir partnere ihtiyaç duymak mı

Projeleri, deneyimleri ve gelecek planlarını paylaşmaktan hoşlanacak birini mi yoksa yalnızlığınızı hafifletecek birini mi arıyorsunuz? Bu konuda net olmalısınız. Pek çok insan kendini yalnız bir kişi olarak tanımlıyor ve “bundan hoşlanıyor olduklarını” ifade etmekten de çekinmiyor. Ancak, birçok durumda, bu tespit gerçeklikten biraz uzak olacaktır ve bazıları için, durum, başka seçenekleri olmadığı için böyle gelişir. Bu nedenle de, bir şekilde, yanlarında yalnızlıklarını gidermelerine yardımcı olabilecek birini isterler. Yine de bir partner bulmak istemenin en geçerli nedeni bu değil. Yapılacak en akıllıca şey, yalnızlığınızın tadını çıkarmak ve koşulsuz olarak kendinizi sevmeyi öğrenmek.

Ancak o zaman o özel kişiyi bulmaya ve hatta yanınızda tutmaya hazır olacaksınız. Ancak bu şekilde, umutsuzca ihtiyacınız olduğu için birisinin arkadaşlığından keyif almaya ve onu sürekli bir biçimde etrafınızda tutmaya hazır olmayacaksınız.

Ne tür bir ilişkiye sahip olmak istediğiniz konusunda net olun

Yalnız bir kimsenin aşkı nasıl bulabileceğini merak ediyor musunuz? Kendinize ne tür bir ilişki aradığınızı sorun. Ortak bir yaşamın sahip olacağı kurallara bağlı kalmak istemeyebilirsiniz. Ayrıca, o kişiyle, zamanınızı ve hayatınızı değil de belki de yalnızca hafta sonlarınızı paylaşmak isteyebilirsiniz. Taahhütler veya koşullar olmadan, bir insanı yavaşça hayatınıza almak ve ilişkinizin olgunlaşmasına ve süreç ilerledikçe kararlar alınmasına izin vermek isteyebilirsiniz. Her halükarda, bu konuda çok net olmalısınız ve aynı zamanda diğer kişiye ne istediğinizi ve ne aradığınızı söylemelisiniz. Böylece, bu konuda sahip olabilecekleri yanlış beklentileri de beslememiş olursunuz.

Birçok insanın kendini yalnız hissettiği bir dünyada, aslında yalnız olma halinin de avantajları var

Tuhaf, asosyal, tatsız… Yalnızlar için kullanılan yüzlerce lakap var. Yine de takılan bu isimlerin çoğu yalnızzca birer efsane. Birçok insanın kendini yalnız hissettiği bir dünyada, bu şekilde hayatlarını yaşayan insanlar, bir nevi bu dünyanın yabancıları haline gelmiş oluyorlar. Bunun nedeni de, içinde bulundukları durumla ilgili olarak ne acı çekmeleri, ne de durumlarından rahatsız olmaları. Aksine, yalnız zamanlarının ve seçtikleri varoluş tarzının tadını çıkarırlar.

Bunların hepsi onlar için bir avantaj. Bu nedenle de, bu insanların o kadar tuhaf ve farklı olduğunu da düşünmeyin. Yalnız birinin, diğer insanların gözünü kamaştıran en önemli yanı, kendisi ve durumu hakkında daha iyi hissetmesi. Evet, yalnızlıklarının ve bu yalnızlıkla birlikte gelen zengin iç dünyalarının tadını çıkarmayı öğrenmiş olacaklardır. Bu tür insanların, hayata karşı daha az korku ve güvensizlik duygusu taşıdıklarını görebilirsiniz ve bu özellikler, diğer insanların aşık olduğu, oldukça çekici tarafları. Siz de, ölçülü tavrınızdan, yansıtma duygunuzdan, açık zihninizden, zorluklar karşısında sizi tanımlayan güçten ve içsel bağlarınızdan yararlanın. Hepsi de gerçekten çok çekici özellikler.

Yalnız olma durumunda da aşkı bulmak mümkün, sadece bağlantı kuracak alanlar arayın

Pek çok insan, her zamankinden daha küreselleşmiş bir dünyada yalnızlık içinde yaşıyor. Aslında, dünyayı sizin gibi görüp hissetmelerine rağmen düşündüğünüzden daha yalnız oluyorlar. Böylece, bu teknoloji tabanlı toplum, yararlanmaya değer birçok harika kanal da sunmuş oluyor. Sosyal ağlarda farklı gruplarda ve alanlarda sevdiğiniz tarzdaki insanları arayıp bulabilirsiniz. Herkesin profilini, ne aradığını ve bir partnerden ne beklediğini anlattığı arkadaşlık uygulamaları bile var. Yalnız olmak ve aşkı bulmak, ne istediğinizi bildiğinizde mümkün olacaktır. Böylece de, ne aradığınızı biliyorsanız, aradığınızı bulmanız mümkün olacaktır. İstediğiniz ilişki türü konusunda, başta kendinize karşı olmak üzere, dürüst olmalısınız. Yani, sadece yalnızlığınızı giderecek birini aramayın.

Yalnızken aşkı bulmak ne bir çelişki ne de imkansız bir durum. Gerçekten istediğiniz bu mu? Öyleyse, sadece buna izin verin yeter!

Psikolog Valeria Sabater

Değerimizin, yaratıcılığımızın, gerçeklik duygumuzun kaynağının kendimiz olduğumuzu hatırladığımız sürece bilgisayarlarla yaptığımız tüm çalışmalar değerli ve güzel olacaktır.Jaron Lanier

Sosyal ağlar bizi eğlendirmek ve bizden bilgi almak için tasarlanmıştır. Ayrıca, farklı araştırmalara göre, bazen kendimizden nefret etmemize neden oluyorlar. Peki ya bunun nedeni ne? Sosyal medya kendinizden nefret etmenize birçok farklı yöntemle neden olabilir. Ancak, bunun farkına varmama eğiliminde olabilirsiniz. Çünkü Facebook, Instagram, TikTok, Twitter gibi platformlar sizi eğlendiriyor, istediğiniz kişiyle bağlantı kurmanızı sağlıyor, sizi bilgilendiriyor ve tüm dünyayı parmaklarınızın ucuna getiriyor. Akıl sağlığınız için olumsuz ve hatta tehlikeli olabileceklerini kim düşünür ki?

Gerçek şu ki, olabilirler. Bununla birlikte, bu yeni teknolojiler evreninin diğer yönlerinde olduğu gibi, her şey sosyal medyayı kullanma şeklinize bağlıdır. Bununla birlikte, bilimsel araştırmalar, sosyal medyanın etkisinin özellikle genç nüfusta tehlikeli olduğunu göstermiştir. Dijital dünyanın aktif bireyleri veya sözde Z kuşağı (7ile 23 yaş arası), bu alanda ruh sağlığı sorunlarının artmasıyla en çok ilişkilendirilen kuşaktır. Aslında, çocuk hastanelerinden alınan verilere göre depresyon, yeme bozuklukları (ED) ve benlik saygısı sorunları artmıştır.

Birçok çocuk, Tourette sendromundan muzdarip ergenlerin TikTok’ta videolarını izleyerek eğleniyor. Bu aşırı maruz kalma, onların kendilerinde sinirsel tikler geliştirmelerine neden oldu. Bu, anksiyete bozukluklarıyla bağlantılı bilinçsiz bir tepkidir. Bu nedenle, sosyal medya kullanımının bazen çok net anlaşılmayan risklerini bilmek çok önemlidir.

Sosyal medya kendinizden nefret etmenize nasıl neden olabilir?

Bazıları, sosyal ağların insanlarda en kötüyü ortaya çıkarma eğiliminde olduğunu iddia ediyor. Eleştiri, argümanlar, trolleme , sahte haberler ve hatta taciz çok fazla. Ancak diğer yandan, bazen içimizdeki en iyiyi ortaya çıkarabilir. Bağlanmamıza, ilham almamıza, öğrenmemize, paylaşmamıza ve hatta bağış toplama kampanyaları başlatmamıza izin veriyor…

Gerçekte, sosyal medya, kendi yararınıza hareket etmesi için nasıl ele alacağınızı bilmeniz gereken başka bir etkileşim alanıdır. Herhangi bir güçlü araçta olduğu gibi, onu zeka, saygı ve denge ile kullanmanız gerekir. Bunu yapmak için riskleri bilmelisiniz. Bunlardan biri, sosyal medyanın sizi kendinizden nefret ettirme yollarının farkına varmaktır. Akıl sağlığınız açısından oldukça önemlidir.

“İnternet bir nevi çekiç gibidir. Teknolojinin kendisi nasıl kullanılacağını belirlemez. Teknolojinin kullanıma sunulduğu sosyal, kültürel ve ekonomik bağlama bağlıdır.”

-Noam Chomsky-

1. Kıskançlığı kışkırtır: Gördüğünüzü istersiniz

Sosyal ağlar dünyaya açılan pencerelerdir – ancak filtreleri vardır. Her gün özdeşleştirdiğiniz veya sahip olmak istediğiniz belirli şeyleri görürsünüz. Bir şeylere duyulan özlem, satın alma davranışını yönlendirir. Görünüşe göre Instagram, kullanıcılarında en çok kıskançlığa neden olan uygulama.

Federal Rondônia Üniversitesi (Brezilya),moda fenomenlerini takip eden birçok gencin kıskançlık duyguları yaşadığınıgösteren bir araştırma yaptı.

2. Kendinizi aldatılmış hissediyorsunuz: Nasıl bu kadar saf olabildiniz?

Yalan olduğu ortaya çıkan bir habere kaç kez inandınız? Neredeyse farkına varmadan kendinizi Facebook’ta başlayan bir tür aldatmacaya inandığınızı düşündüğünüz durumlardan bahsetmiyorum bile. Bir aldatmacanın ya da yalanın kurbanı olduğunuzu hissettiğinizde, yalnızca hüsrana uğramazsınız. Aslında, bu kadar saf olduğunuz için kendiniz hakkında da kötü hissedebilirsiniz.

3. Başkalarının hayatları sizinkinden daha iyi görünüyor

Son zamanlarda Facebook hakkında oldukça endişe verici haberler ortaya çıktı. Mark Zuckerberg’in eski bir çalışanı, yöneticilerin Instagram’ın genç kızlar üzerindeki etkisini bildiklerini açıkladı.

Gerçekten de, sosyal karşılaştırma nedeniyle gençlerin özgüvenlerinin azalacağını biliyorlardı. Bedenlerini, yaşam tarzlarını ve varlıklarının her yönünü sorgulamaya başlarlardı. Bu kesinlikle böyle olmuştur. Aslına bakarsanız, günümüz gençleri, influencerların kendilerinden çok daha iyi bir yaşama sahip olduğuna inanma eğilimindedir. Bu, sürekli kendinden nefret etme duygusu yaratır.

4. Kendinizi değersiz hissediyorsunuz

Sosyal medyanın kendinizden nefret etmenizi sağlama yollarından biri, potansiyelinizi hafife almaktır.

Örneğin, fotoğrafçılık, şiir, sanat veya moda gibi belirli bir faaliyetle ilgileniyorsunuz. Bununla birlikte, internette, bu belirli alanlarda yalnızca istisnai ve seçkin insanlarla karşı karşıya kalma eğilimindesiniz. Facebook, Instagram ve TikTok bu konuda özellikle suçlu. Çoğu zaman motivasyonsuz hissetmenize neden olabilir.

5. Sürekli yargılanmış hissediyorsunuz

Sosyal ağlar, birçok kişinin beğenilerin zorbalığı tarafından yargılandığını hissettiği halka açık yerlerdir. Bu, çevrimiçi bir fotoğraf yüklemenin basit gerçeğini bile travmatik hale getirebilir. Çünkü insanlar düşünmeden eleştirmeye meyillidirler. Ayrıca, neden olabilecekleri hasarı görmek için etrafta dolaşmazlar.

6. Olmadığın biri gibi görünürsün

Bu fenomen özellikle gençler arasında yaygındır. Kabul ve başarı sağlayan bir imaj, belirli bir profil yaratma zorunluluğunu ima eder. Selfie’ler ve filtreler, birçok kişinin bu dijital evrende yer edinmesini sağlayan araçlardır. Ancak bu süreçte imaj ve hatta kimlik çoğu zaman tamamen bozulur

Ergenlerin sonunda kendilerinden nefret etme mekanizmalarından biri, gerçek olanla değil, yalnızca sanal imajlarıyla özdeşleşmektir. Aslında, sadece filtreleri kullanarak kendilerini kabul eder ve beğenirler.

7. Akıcı arkadaşlıklar, gölgelenme, taciz: güvenle başlayan ve hayal kırıklığıyla biten ilişkiler

Hangimiz daha sonra hayal kırıklığına uğramak için sosyal medya aracılığıyla bir bağlantı oluşturmadık? Tek yolu bu. Aslında, gerçek hayat size ara sıra hayal kırıklığı yaşatsa da, teknoloji bu zarar verici olayları büyük ölçüde artırdı. Bu nedenle, sosyal ağların kendinizden nefret etme yollarından biri, birine güvendiğiniz için pişmanlık duymanızdır.

Örneğin, çevrimiçi ortamda arkadaşlıklar yaygındır. Bir süreliğine referans noktalarınız ve günlük desteğiniz haline gelen, ancak bir gecede ortadan kaybolan insanlar. Bu, şahsen tanışmadığınız birine çok çabuk güvendiğiniz için kendiniz hakkında kötü hissedebileceğiniz anlamına gelir.

8. Çevrimdışı olamadığın için kendinden nefret ediyorsun

Sosyal ağlar zamanınızı tüketir. Gerçekten de Instagram, Tik Tok veya Twitter’a bakmak, zamanınızı harcamanın oldukça boş bir yolu. Örneğin, bazen sosyal ağların sizi daha kötü hissettirdiğini ve çevrimiçi bazı günlerin gerginlik ve nefretle dolu gibi göründüğünü biliyorsunuz. Ayrıca gördüklerinizin çoğunun yalan olduğunu, bu insanların size kendilerinin bile hissetmedikleri mutluluğu ve kimsenin sahip olmadığı bir mükemmelliği sattığını da biliyorsunuz…

Ancak, işte buradasınız, bildirimleri açıyorsunuz , birinin size verdiği gibi görünüyorsunuz… Aslına bakarsanız, sosyal ağların kendinizden nefret etme yollarından biri de , onlara bağımlılığınızın farkına varmanızdır.. Ancak bunun farkına varılması olumlu bir adımdır. Bu bir uyandırma çağrısı. Belki de bu kaynakları daha iyi kullanmaya başlamanız gerektiğini anlamanızı sağlayan bir alarm zili. Bütün yaşam tarzınız değil, yaşamınızda sadece bir eğlence biçimi olmalarını sağlamanın sırrı budur.

Psikolog Valeria Sabater

Sosyal ağlar, iletişim kuma şeklimizde çığır açtı. Birkaç yıl öncesine dek yanlarında değilken arkadaşlarımızla gerçek zamanlı konuşmamız hayal bile edilemezdi. Şimdi ise bunun için sadece internet bağlantısı ve bir sosyal ağ kullanıcı adına ihtiyacımız var. Gelişmemiş olan şey ise başkalarıyla geçinme şeklimiz ve ilişkileri kurmada merkezi araç olarak dilin kullanımı. Ve elbette, iletişim yüz yüze olmadığı zaman yanlış anlamalar ortaya çıkıyor ve bu da çoğu zaman o mesajı gönderen kişiden ziyade yorumlayan kişi hakkında daha çok şey söylüyor.

“Ben kendi söylediklerimden sorumluyum, senin onları nasıl anladığından değil.”

– Anonim

Odadaki fil 

Cep telefonu titrer. Sosyal ağlardan birinden bir bildirim gelmiştir. Ekrana bakar ve “Selam! Nasıl gidiyor?” mesajını görürsünüz.

Belki kötü bir gün geçirmişsinizdir ya da mesajı gönderen kişi patronunuzun “Buyurun efendimcisidir” ve sizden bir iyilik istediğini düşünürsünüz. Belki de keyfiniz yerindedir veya sizinle konuşmaya ihtiyaç duyan en iyi arakadaşınızdır mesajı gönderen. Ama mesajı yollayan kişi bunların hiçbirini bilemez. Bilemezler çünkü yüz yüze iletişim değildir bu. Dolayısıyla, kelimeler kadar önemli başka ip uçlarına erişimleri yoktur: 

• Proksemik (Kişisel Alan Teorisi): Konuşmanın gerçekleştiği yer ve alansal davranış. Acelesi olduğu için hızla yürüyen ve bu nedenle özür dileyen birine selam vermekle, sosyal ağlarda birine “Merhaba” demek aynı şey değildir. Sosyal ağlara bağlandığımızda bilgisayarımızda çalışıyor olabiliriz. Önemli bir şey var mı diye mesajlara bakarız ama cevap vermek içi bir sebebimiz yoktur. Ve işte bu noktada alıcı, sayısız sonuca varabilir ki bunlar arasında çok dramatik olanlar vardır: “Benden hoşlanmıyor, cevap yazmıyor çünkü”, “Sinirini bozdum”, “Ne yapmış olabilirim ki?”
• Sesli veya dil dışı davranış: Dili seslendirmemizle ilgilidir. Yani ton ve şekil kast edilir, içerik değil. Ne kadar uğraşsak da ironi, istihza ve hatta şakalar, sosyal ağlardaki iletişimde doğru şekilde tespit edilemez. Ton, mesajın anlaşılması için dilin çok önemli bir parçasıdır ve teknolojiyle dolu bir dünyada bu ancak sesli mesajlarla bir parça yakalanabilir.
• Sözlü ya da dilsel davranış: Evet, bu madde mesaj yazmak için kullandığımız esas dile işaret ediyor. Ama burada da alıcıyla aradaki mesafe önemli bir rol oynamakta. Eğer hoşlandığınız kişi size yüz yüze selam verirse, heyecanlanabilir ve sanki bir iletişim bozukluğunuz varmış gibi cevap verebilirsiniz: kekeleme, afazi, anomia vb. Evde arkadaşlarınızlayken size selam vermesi ve sizin de düşünüp “gergin ya da aptal gözükmemek” veya “orijinal bir şey söylemek” için ne cevap vereceğinizi danışmanızla aynı şey değildir.
• Bütün bunlar çoğumuzun farkında olduğu şeylerdir. Ses tonumuzdan aldığımız mesafeye kadar iletişimde her şeyin önemli olduğunu biliriz ama sosyal ağlarda bunu göz önüne almayız. Adeta odadaki file dönüşür bu durum. Hepimiz onu görürüz ama her birimiz onun varlığını başka bir şekilde açıklar, mesajlarını bize uyan şekilde algılarız.

Hanlon Prensibi

Robert J. Hanlon, 1980 senesinde yani henüz sosyal ağlar yokken bu platformlarda iletişimle kurmakla ilgili bu soruna çözüm getirmişti. Ünlü Murphy Kanunu kitabında Hanlon, bugün Hanlon Prensibi ya da Hanlon usturası adı verilen ilkeyi açıklar: “Aptallıkla yeterince açıklanabilen bir şeyi asla kötülüğe atfetmeyin.”

Hanlon’ın prensibini izlemek, sosyal ağlarda okuduğumuz iletişim mesajlarının çoğuna atfettiğimiz kasıt derecesini azaltmayı içerir. Tespit ettiğimiz ve saygısızlık şeklinde yorumladığımız çoğu hata, aslında koşullarla ya da bir gözden kaçırmayla ilgilidir. Gerçek şu ki dünyanın bize karşı komplo kurmaktan ziyade bizi unutması daha muhtemeldir. Dolayısıyla, önceki bölümlerde işaret ettiğimiz gibi yazılı iletişim, doğrudan iletişimdeki bilgi unsurlarının çoğundan mahrumdur. Bu nedenle, yazılı sözleri yorumlarken daha tedbirli davranmalıyız. Bu sayede, aslında hiç bir anlamı olmayan öfke ve yanlış anlamalara yol vermemiş oluruz.

Sevdiğin şeyi yapmak hayatındaki bereketin anahtarıdır.

Mutlu olmanın tek bir yolu yoktur, mutlu olmak bir yoldur.

Tam şuanda ihtiyacın olan tüm huzura ve mutluluğa sahipsin. Dr. Wayne W. Dyer

Eğer inanırsanız, olasılıkları göreceksiniz, eğer inanırsanız engelleri görmek imkansızdır.

İstediğiniz her şey gerçekleşebilir, siz peşinden gittiğiniz sürece tabii.

Mucizeler bir anda gelir. Hazır ve istekli olun.

İşte bugünün olumlaması: “Hayatımla ilgili tutku doluyum ve bu tutku beni heyecan ve enerjiyle dolduruyor”.

Dışarıdaki olayları her zaman kontrol edemezsiniz ancak içinizdekilerin sorumlusu sizsiniz ve kontrol edebilirsiniz.

Kendinizi sevdiğiniz ve huzurlu olduğunuz zaman kendinizi yıkacak bir şey yapmanız imkansızdır.

Kendinize çekmek istediğiniz o nazik insan olmaya çalışın.

Karışıklık siz onu beslemezseniz hayatınızda kalamaz

Olmadığım bir kişi olarak sevilmektense, olduğum biri olarak nefret edilmeyi tercih ederim.

Durumlar insanın karakterini belirlemez, ortaya çıkarır.

Dünyada stres yoktur, sadece insanlar stresli düşünmeyi tercih edebilirler.

Başkasını eleştirdiğiniz zaman 0nları değil, kendinizi eleştirdiğiniz farkına varın.

Suçlamak tamamen zaman kaybıdır. İstediğiniz kadar karşınızdakini suçlayın, yine de sonuç sizi değiştirmeyecektir. Suçlamak sadece konsantrasyonunuzu bozar ve sizde mutsuzluk yaratır. Belki suçladığınız insanı suçlu hissettirebilirsiniz ancak sizi mutsuz eden şeyi yine de değiştiremezsiniz.

Kendinizi bedenin içinde bir ruh olarak görün, ruhun dışındaki bir beden olarak değil.

İsterseniz kurban rolünü oynayın isterseniz kendinizi motive edin. İkisi de sizin seçiminiz olacaktır, başka kimsenin değil.

Eğer yalnız kaldığındaki insanı (kendini) seviyorsan, yalnız değilsindir.

Sevgi mücadeleden çok takım arkadaşlığıdır.

Uyandığınız anda “teşekkür ederim” kelimeleri dudağınızdan kolayca dökülsün, bu gününüze şükrederek başlamanın önemini hatırlatacaktır.